Wypada przypuszczać jednak, iż techniki współdziałania, wykształcone w okresie trudnego formułowania początkowych idei w ramach niewidzialnego uniwersytetu, zostają przekształcone na etapie drugim (na etapie znacznej społecznej widoczności) w techniki wzajemnej reklamy. Etnometodologia dzieli socjologię i inne nauki społeczne na te nauki, które mają -sens, tj. etnome- todologię, oraz wszelkie inne. Osoby należące do wewnętrznego kręgu popierają się nawzajem, a czynią to nie tylko dlatego, iż czują się spójne z tymi, które mają poglądy podobne i które pozostają z nimi w silnych związkach nieformalnych, ale przede wszystkim dlatego, że popierając idee podobne lepiej służą idei wspólnej — idei ekskluzywności i wyższego statusu etnometodologii.