Realnie rzecz biorąc, jest mało prawdopodobne, że całkowicie unikniesz stania się celem złości swojej nastoletniej córki. Ponadto bez względu na to, czy wrogość twojej córki jest wymierzona w ciebie słusznie, twoja reakcja ma ogromny wpływ na jej rozwój: tolerancję wobec negatywnych emocji, zdolność ich wyrażania, poczucie, że ma wpływ na innych oraz umiejętność wchodzenia w bliskie stosunki z drugim człowiekiem i podtrzymywania ich. Pamiętaj, że wasze relacje są prototypem innych jej relacji w przyszłości; podczas konfrontacji z tobą córka uczy się najwięcej, obserwując, co mówisz i jak postępujesz. Nawet jeśli zgadzasz się, że doprowadzanie do konfrontacji z tobą od czasu do czasu jest nie tylko normalne, ale i zdrowe dla twojej córki, wybuchowy lub niestosowny pod innymi względami sposób, w jaki to czyni, może zwalić cię z nóg, pozbawiając chwilowo umiejętności jasnego myślenia lub zdobycia się na konstruktywną reakcję. To jedna z tych sytuacji, na które chciałabyś być przygotowana. Matki często opisują wielką różnorodność myśli i uczuć kłębiących im się w głowie, gdy dopadnie je wybuch córki. Być może zastanawiałaś się, jakie powinnaś wytyczyć granice i jak zorientować się, czy dane zachowanie jest „normalne”, czy świadczy o braku panowania nad sobą. Inne matki z przerażeniem opowiadają, że same automatycznie reagowały w podobnych sytuacjach w równie destrukcyjny sposób. Czy istnieją strategie, które pomogą ci umiejętniej pokierować gniewem córki? Bezwzględnie tak.
