Dziewczęta szczególnie drażni, gdy ich matki zakładają, że lepiej od nich znają ich myśli i uczucia, nawet jeśli – a w gruncie rzeczy zwłaszcza kiedy – rzeczywiście tak jest. Nigdy nie będziesz mieć pewności, czy masz rację, jeśli powiesz o czymś córce, zamiast ją zapytać. Na przykład mówienie
„Wiem, myślisz sobie, jaka to ja jestem okropna” albo „Musisz czuć się boleśnie zdradzona przez koleżankę” to pewny sposób na wyzwolenie w niej gniewu. Wyolbrzymiania. Nawet jeśli zdajesz sobie sprawę, że posługujesz się poetycką hiperbolą, córka może o tym nie wiedzieć i wziąć wszystko, co mówisz, dosłownie. Jeśli zatem powiesz „To najgorsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłaś” albo „Nie wiem, czy kiedykolwiek zdołam ci wybaczyć”, córka wyciągnie zapewne wniosek, źe chciałabyś, żeby to się nigdy nie stało.