Ta zasada bez wątpienia nie wymaga wyjaśnień. Jeśli nigdy nie należałaś do osób, które potrafią dostrzec elementy humorystyczne w trudnych sytuacjach, czas wyrobić w sobie tę cechę – i to szybko! Poczucie humoru jest dla matek jedną z najcenniejszych umiejętności przetrwania. Gdy zawodzi wszystko inne (np. dzwoni dyrektor szkoły z zawiadomieniem, że twoja córka właśnie niepewnym krokiem weszła do szkoły na niebotycznych szpilkach), odnajdź w danej sytuacji odrobinę humoru i serdecznie się po- śmiej. Poprawi ci się samopoczucie. Co więcej, gdy twoja córka będzie potrafiła śmiać się razem z tobą – a może nawet z siebie – będziesz mieć pewność, że robicie autentyczne postępy. Porównaj dwie poniższe historie z serii „mój najgorszy dzień w życiu”, obie z udziałem córki Yvonne. „Gdy córka kończyła dwanaście lat, wróciła kiedyś do domu, oznajmiając, że ma za sobą okropny dzień. Zapytałam więc, co się stało. Wściekła się. »Co? Nie wierzysz mi?« – warknęła. Pomyślałam sobie: »Czy ja coś przegapiłam?«. Potem, mniej więcej rok później, odbyłyśmy podobną rozmowę, ale z zupełnie innym rezultatem. Greta znów wróciła do domu ze szkoły rozdrażniona, wykrzykując, że miała absolutnie koszmarny dzień. Gdy zapytałam, co się stało, odparła, że podczas lunchu zabrakło jej ulubionego jogurtu, rozcięła sobie skórę kartką papieru, a kiedy poszła wyrzucić papierek, guma wpadła jej do śmietnika! O mało nie wybuchłam śmiechem, ponieważ to wszystko wydało mi się groteskowe, i tylko na nią patrzyłam, próbując się opanować. Ku mojemu zaskoczeniu po chwili Greta spojrzała na mnie i parsknęła śmiechem. Prawdę mówiąc, rechotałyśmy obie. To, co mogło się zamienić w długi wieczór kąśliwości i dąsów, przeistoczyło się w cudowną wspólną zabawę”. Postanów sobie odnajdować elementy humorystyczne w prozaicznych „tragediach” córki, niekonsekwencjach i sytuacjach ironicznych – nawet kiedy ona tego nie potrafi. Śmiech może być naprawdę najlepszym lekarstwem na wytrzymanie pod wspólnym dachem z nastolatką.
