To istotna sprawa, którą należy poruszyć podczas wstępnej konsultacji. Chociaż różni terapeuci n prezentują różne style terapii, jest niezmiernie ważne, by córka wiedziała, że sprawy omawiane na sesjach nie wyjdą poza ścian; gabinetu – chyba że terapeuta uzna, iż istnieje niebezpieczeństwo dla niej samej lub dla osób trzecich. Powinnaś dowiedzii się już na samym początku, jak terapeuta zapatruje się na wk rodziców i jak im pomaga. Musisz jednak mieć gwarancję, że jeśli wyłoni się jakiś istotny problem, są gotowe procedury, które umożliwią ci kontakt z terapeutą córki. Jeśli uważasz, że córka potrzebuje profesjonalnej pomocy, ale; opiera się twoim sugestiom, masz kilka możliwości. Możesz skonsultować się z kimś, kto wysłucha twoich niepokojów, oceni ich powagę i udzieli stosownych rad, jak rozwiązać problem oporu córki wobec terapii. Możesz zdecydować, że poszukasz raczej po mocy dla siebie, by nauczyć się lepiej radzić sobie ze stresem i obciążeniami wychowywania córki. Albo nalegać, by córka spotkała się z jednym czy dwoma specjalistami i otrzymała od nich fachowe- zalecenia, tak samo jak uczyniłabyś, gdyby potrzebna jej była wizy’ ta u lekarza. Może nabierzesz większej pewności, wiedząc, że po zakończeniu terapii wiele dziewcząt jest wdzięcznych swoim rodzicom za stworzenie okazji dowiedzenia się czegoś więcej o sobie i wprowadzenia istotnych zmian w życiu.