Autorytety epistemiczne wypowiadają się w sprawach futurologicznych, zastępując tradycyjnych wróżbiarzy. Zapotrzebowanie społeczne na twórczość kulturową i polityczną pragnie wykorzystać autorytety epistemiczne do celów utylitarnych, podobnie jak przemysł wykorzystuje autorytety techniczne. O ile jednak autorytety techniczne poddają się weryfikacji prakseologicznej, o tyle autorytety epistemiczne wykorzystywane do celów polityczno-społecznych przeradzają się w charyzmatyczne. Już samo zaangażowanie powoduje niejednokrotnie dewaluację autorytetu naukowego wobec autorytetu władzy, co oczywiście nie sprzyja tworzeniu nowej wiedzy o życiu społecznym.