Choć nie możesz w pełni kontrolować reakcji córki na swoje słowa, poniższe sugestie mogą czasem pomóc w zachęceniu jej do większej otwartości na to, co mówisz. Zacznij od dania córce prawa do współdecydowania o tym, gdzie i kiedy odbędzie się rozmowa. Pozwól jej wybrać najdogodniejszy czas i lokalizację (np. jej pokój, pokój dzienny itd.). Jeśli córka uwielbia długie debaty, ty zaś nie chcesz przeciągać dyskusji w nieskończoność, ustal sensowne ramy czasowe, po których przekroczeniu obie zrobicie sobie przerwę. Przeciwnie, jeżeli córka woli unikać wiszącej w powietrzu konfrontacji (z nadzieją, że zapomnisz), napomknij, że musisz rozwiązać problem przed określonym czasem. Jeżeli wyczuwasz, że córka czuje się onieśmielona, ustąp. W wypadku niektórych dziewcząt korzystne jest danie im możliwości zakończenia rozmowy, gdy poczują się pokonane. Albo kiedy córka wietrzy „zmowę” przeciwko sobie, korzystniejsza będzie dla niej rozmowa w cztery oczy tylko z jednym rodzicem. Jeżeli zajdzie taka konieczność, spróbuj mniej intensywnych metod komunikowania się, takich jak liściki, e-maile, rozmowy telefoniczne itd.
