Charakteryzuje je również szczególne akcentowanie pewnych dogodnych sytuacji lub eksponowanie pewnych walorów osobowościowych (nieistotnych z punktu widzenia ściśle naukowego) ludzi, którzy stali się ucieleśnieniem swej legendy. Rozdętej legendzie dotyczącej wielkości intelektualnej syntezy M. Webera towarzyszy również legenda dotycząca jego osoby. „Ktokolwiek rozmawia z kolegami czy studentami Webera — spotkałem ich w wielu kątach Stanów Zjednoczonych — jest zadziwiony ich niezwykle dokładną pamięcią wszystkich kontaktów z Weberem. Spotkałem osobę zdolną przedstawić zdumiewającą imitację lotności i dowcipu Webera, które ujawniał on w Czasie wykładów; inna osoba opowiadała mi ze szczegółami, jak Weber, w sposób pełen godności, kroczył w akademickiej procesji na uniwersytecie w Monachium, gdzie zajmował katedrę w ostatnim roku swego życia; ktoś inny opisał mi kolor i fason sukni żony Webera w czasie jego pogrzebu; w końcu jeden z jego uczniów dał mi pełne sprawozdanie ze swojej wizyty u łoża jego śmierci.
