Chce postawić na swoim, zareagujesz stosownie do okoliczności. Bez względu na to, czy spełniasz jej życzenia, nadal będziesz sankcjonować jej prawo do asertywnego proszenia o to, czego pragnie. Jeżeli stwierdzisz, że córka być może słusznie prosi o więcej szacunku lub zrozumienia, będzie to decydujące odkrycie. Twoja przepraszająca odpowiedź oraz próby naprawienia błędu będą wymownie świadczyć o tym, jak bardzo jest dla ciebie ważna.
CÓRKA: Nic nie kumasz! Wszystkie inne matki rozumieją, jak ważna jest ta impreza!
NIE
MATKA: Kumam doskonale. Dokładnie wiem, do czego zmierzasz, ale nie urodziłam się wczoraj. Nie ujdzie ci to na sucho!
ALE
MATKA: Wiem, że bardzo chcesz pójść, ponieważ będą tam wszyscy starzy znajomi, ale nie mogę zgodzić się na wspólne nocowanie z chłopcami. Może pójdziemy na jakiś kompromis?
ALBO
MATKA: Dobrze, w takim razie czego twoim zdaniem nie rozumiem? Proszę, wytłumacz mi.
Takie reakcje pokażą córce, że jak najbardziej obchodzi cię, jak ważna jest dla niej ta impreza.
Chcesz zrozumieć jej punkt widzenia. Tak, prawdopodobnie córka będzie się nadal dąsać i odczuwać frustrację; ostatecznie nie udaje się jej postawić na swoim. Ale przynajmniej może docenić, że poważnie zastanowiłaś się nad jej uczuciami i wczułaś się w jej położenie. Proszenie jej o wkład w rozwiązanie problemu, czy to w postaci sugestii, jak osiągnąć kompromis, czy wyjaśnienia powodów rozczarowania, będzie kolejnym dowodem twojego szacunku dla niej. Dodatkową zaletą sytuacji będzie wprawa, jakiej córka nabierze w skutecznym wyrażaniu swoich potrzeb i życzeń, co przyniesie jej ogromną korzyść we wszystkich relacjach międzyludzkich.