Zwykle wysoki u nastolatek poziom nieśmiałości oraz przesadna czujność wobec ewentualnych kłopotliwych sytuacji wezmą górę nad każdym przesłaniem, które będziesz się starała przekazać. Trudno nawet wyobrazić sobie choćby jeden wyjątek od reguły zabraniającej poruszania z córką jakiejkolwiek kwestii w obecności koleżanek – to najwyższe upokorzenie. Ta zasada stosuje się także do rozmów przy twoich znajomych, krewnych lub osobach obcych. W okresie dojrzewania nastolatki stają się przewrażliwione nawet w odniesieniu do poglądów własnego rodzeństwa. Rozmowa z córką na osobności zapobiegnie rozpraszaniu jej uwagi roztrząsaniem, co pomyślą o niej inni, dzięki czemu maksymalizuje szansę, że zostaniesz wysłuchana. Poziom stresu. Każdy człowiek może znieść jedynie określoną liczbę napięć w danym czasie. Nastolatki są przeciążone z definicji. Jeśli wiesz, że córkę czeka budzące niepokój i lęk wydarzenie (np. test w szkole, sprawdzian umiejętności fizycznych, przeniesienie do nowej szkoły, zerwanie z chiopakiem), zechcesz dostosować czas rozmowy do tych okoliczności. Równie staranną uwagę poświęć pozytywnym wydarzeniom w życiu, których stresujące skutki są często pomijane. Gdy córka przygotowuje się do decydującego meczu z drużyną, emocjonującej randki albo egzaminu na prawo jazdy, może być jedynie w minimalnym stopniu zdolna do zareagowania na to, co uważasz za istotny problem.
