Trzeba gruntownie zastanowić się nad podjęciem z córką tematu

W sytuacji, gdy odbierasz jej zachowanie w sposób osobisty. Pamiętasz o przewrażliwieniu, które uświadomiłaś sobie wcześniej? Oto moment, w którym możesz zastosować tę wiedzę bezpośrednio w interakcji z córką. Na przykład w wypadku hiszpańskojęzycznej matki, która ceni sobie dobre wyniki w nauce, córka oblewająca hiszpański prawdopodobnie wprawi ją w gniew. Albo matka, która sama jest nauczycielką, może uważać, że kiepskie wyniki córki źle o niej świadczą. W tych wypadkach miej jasność, dlaczego decydujesz się na konfrontację z córką: z uwagi na jej niedostateczne przygotowanie lub brak odpowiedzialności, czy z powodu rozczarowania albo wstydu, który ci przynosi? Jeśli po głębokim zastanowieniu zapalasz sobie zielone światło i jednak poruszasz sprawę, upewnij się, że temperatura twoich emocji jest odpowiednia. Ustalenie tego jest rzeczą wysoce indywidualną; Ralph Waldo Emerson trafnie się wyraził, mówiąc, że każdy z nas ma inną temperaturę wrzenia. Chodzi o to, byś wyciągnęła pożytek z takich emocji jak gniew, jednocześnie unikając nadmiernego pobudzenia, które przeszkadza w trzeźwym myśleniu. Innymi słowy, rzecz w tym, by nie doprowadzić się do stanu takiej furii, która przeszkadza jasno rozumować. By skutecznie porozumiewać się z córką, potrzebujesz koncentracji ostrości myślenia.