Skutkiem ubocznym współzawodnictwa czy też walki rozmaitych szkół naukowych jest to, że ich członkowie zainteresowani w forsowaniu własnej sprawy posuwają się częstokroć daleko w dyskredytowaniu zasług swych przeciwników. Niezależnie od etycznej oceny tego zachowania owe zamierzenia, dyskredytujące w wielu przypadkach, dostarczają istotnych elementów pozwalających ustalić, co jest legendą naukową, a co zasługą opartą na danych rzeczywistych.Dalszym sposobem odbrązawiania jest nie tyle walka całych szkół, ile indywidualnych autorytetów (czy też pretendentów do nich). Odgraniczenie starć szkół naukowych od starć autorytetów naukowych nie jest łatwe: ci ostatni występują czasem w rolach harcowników. Czujne zespoły szkół naukowych czekają cierpliwie na wynik walki. Często niedawni stronnicy pokonanego przyłączają się do obozu swych uprzednich wrogów.
