Bywa tak wtedy, gdy stało się tradycją zatrudnianie w niej wielu wybitnych naukowców i autorytet tych naukowców zatrudnionych dawniej lub obecnie przenosi się niejako na instytucję. Przykładem mogą być takie uczelnie, jak Oxford, Cambridge, Sorbona i inne. Zastanówmy się teraz nad praktyczną użytecznością rozważanej definicji autorytetu naukowego. Zauważmy, że wprowadzone pojęcie jest relatywne — ktoś jest autorytetem dla określonego kręgu oddziaływania. W praktyce badawczej i w języku potocznym używa się jednak często tego pojęcia w znaczeniu „bezwzględnym”, mówiąc po prostu o autorytecie. Wydaje się, że w takim wypadku mamy do czynienia z dwiema możliwościami: albo operując pojęciem autorytetu w znaczeniu „bezwzględnym” milcząco odnosimy je do pewnego kręgu oddziaływania, który jest na tyle jasno określony przez kontekst badania czy wypowiedzi, że nie grozi to nieporozumieniem; albo też autorytet, który mamy na myśli, jest autorytetem w skali światowej.