Przeświadczenie, że zmysły i zdolność logicznego myślenia wystarczą do uzyskania jednoznacznej i prawdziwej wiedzy o świecie, obecne jest zawsze w XX-wiecznej myśli neopozytywistycznej. Nie znaczy to, że nauka obywa się bez autorytetów, że nie mają one wpływu na jej rozwój. Za takim przeciwstawieniem kryje się przekonanie, że ostateczną instancją decydującą o uznaniu jakiegoś zdania za twierdzenie nauki jest pozytywny wynik konfrontacji tego zdania z faktami w ramach określonego systemu wiedzy naukowej, niewystarczający zaś jest fakt, że zdanie to ma oparcie w jakimś autorytecie.Nawet jednak pełna akceptacja powyższej tezy nie wyklucza używania pojęcia „autorytet” w odniesieniu do nauki.